بهاء الدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی (935- 1030ق) از عالمان بزرگ شیعی در سدة دهم و یازدهم هجری و از جمله نوادر روزگار است كه در عرصه های گوناگون علمی، سیاسی و هنری شهرت جهانی دارد. لزوم شناخت اندیشه و رفتار سیاسی شیخ بهایی(ره) و اهمیت پاسخگویی به برخی ابهامات و دوگانگی ظاهری در نظر و عمل سیاسی وی، انجام این اثر را ضروری ساخته است. این کتاب دربردارندة مباحث سودمندی در زمینه سیاست و حکومت مانند ضرورت حكومت، انواع حكومت، حكومت جور، مفهوم طاغوت، حرمت اعانت ظالم، معاشرت با حاكم جائر، مشروعیت سیاسی سلاطین صفوی، شرایط و وظایف حاكم، نظارت اجتماعی(امربه معروف ونهی از منكر) از دیدگاه این اندیشمند فرزانه است.