کتاب «ایشکا» رمانی تألیفی از شیوا عارف است. در معرفی این کتاب که به قلم استاد علی دهباشی نگاشته شده است، می‌خوانید: «ایشکا دومین رمان شیوا عارف، نویسنده‌ی معاصر ایرانی است. پیش از این، انتشارات سخن رمان تماشای او را به چاپ رسانده که با ایشکا کاملاً متفاوت است. دستمایه‌ی اصلی عارف در این رمان، عشق است؛ مضمونی که نویسندگان فراوانی بر اساس آن، داستان‌ها و رمان‌های زیادی خلق کرده‌اند، اما این‌بار، عارف در بستر عشقی تاریخی و اسطوره‌ای در شاهنامه، بنای رمانی سترگ را ریخته که پس از پایان آن، آرزو می‌کردم ای کاش هزار صفحه دیگر نگاشته بود. عارف به خوبی توانسته با ضرباهنگ داستان، ما را به اعماق تجزیه و تحلیل روح و روان دو انسان ببرد که گاه در بستر تاریخی و اسطوره‌ای شاهنامه پیوند می‌خورند و ما را درگیر تجربه‌ای می‌کنند که بی‌تردید فراموشش نخواهیم کرد. نویسنده با برگزیدن زبان و گویشی خاص، افزون بر حفظ نثر خود، در بخش‌های تاریخی شاهنامه نو آوری دارد که به خواننده یاری می‌رساند که هرگز دچار فاصله در ضرباهنگ جملات اثر نشود. علی دهباشی.»
گزیده‌ای از کتاب
«ایشکا در زبان پارسی دیرینه به مفهوم عشق بوده است. ایشکا روایتگر عشقی کهن و معاصر است. عشقی اسطوره‌ای و عشقی که در روزگاری نه چندان دور تجلی پیدا کرد. ایشـکا نقطـه عطـف عشـقی کهـن و اسـاطیری اسـت کـه قرن‌هـا پیـش در داسـتان‌های حماسـی و اسـاطیری سـروده شـد و دیگـری عشـقی کـه به نـاگاه در عصـر حاضـر، پشـت میز و نیمکت‌های کلاس درس دانشـگاه تبریـز نمود پیدا کـرد. جانم فـدای دانشـگاه تبریز. قصه، حکایت از دلدادگی‌های توأمان با رنج است. ایشکا روایت دخترانی جسور است که در تب و تاب عشق و در فراز و نشیب مسیر رسیدن، دیگرگون می‌شوند، می‌آموزند که بزرگ و عمیق فکر کنند، پوسته «من» را بشکافند و از ورای آن به ارزش و قداست عشق پی برند. ایشکا را دوست دارم چون دختران قصه منفعل و محکوم به تقدیر نیستند. حوّاگونه سیب عشقشان را می‌چینند. دخترانی هستند که تقدیرشان را خودشان رقم می زنند و باشد که تمامی دختران سرزمینم سرشار از روح سازندگی باشند و با زندگی نسازند بلکه زندگی را بسازند.» رمان «ایشکا» در انتشارات کتابسرای میردشتی چاپ شده و در اختیار علاقه‌مندان به رمان و داستان‌های فارسی قرار گرفته است.
