چرایی پایبندی به دستورهای اخلاقی از پرسش های اساسی دربارۀ اخلاق است. پاسخگویی مکتب های اخلاقی، زمینه پیدایش سه گروه نظریه های اخلاقِ هنجاریِ نتیجه گرا، وظیفه گرا و فضیلت محور را فراهم آورده است. هدف این پژوهش، بررسی نظریه اخلاقی اسلام بر اساس آموزه های قرآنی است که دستاوردِ آن، سازگاری نظام اخلاقی قرآن با نظریه های نتیجه گراست.
رفتار خوب اخلاقی در مکتب های نتیجه گرا وابسته به ذاتی بودن خوبی آن نیست، بلکه رفتاری خوب است که ما را به نتیجه مطلوب دلالت کند. اما نتیجه گرویِ قرآنی تطابق الزاماتِ اخلاقی را با خوب و بد ذاتی انکار نمی‌کند؛ زیرا با واکاوی هنجارهای اخلاقی اسلام به‌وضوح می توان دریافت همه یا بسیاری از رفتارهای رسانندۀ آدمی به غایت فعل اخلاقی (بهشت و قرب خدا)، مانند راستگویی، سخاوت، شجاعت حسن ذاتی دارند و همه رفتارهای دوردارنده از خداوند دارای قبح ذاتی می باشند.
