در زبان‌های تخصصی، معانی به وسیله مفاهیم صورت‌بندی می¬شود و از طریق واژه¬ها یا اصطلاحاتی خاص به دیگران منتقل می‌گردد. اصطلاحات در ارائه مفاهیم علمی نقشی اساسی دارند.
در اصطلاح‌نامه¬ها، این مفاهیم علمی در فرم اصطلاحات نمایان می‌شوند که میان آنها در رشته¬های علمی روابطی منطقی و نظام¬مند وجود دارد و نهایتاً به ترسیم درختواره علوم کمک می‌کنند.
علم فقه با پیشینه ای به درازای ظهور اسلام و قرآن، گسترده ترین علم اسلامی دارای مسائل مختلفی است که در ابواب متنوعی جمع و تنظیم شده است. نگاه کلان به فقه از زاویه طبقه بندی مصطلاحات، تقسیمات پیشینی و پسینی و جز آن موضوعی است که باید در فرمی از قبل طراحی‌شده با اصولی مشخص و قابل انعطاف،ترسیم و ارائه گردد. این تنظیم و ارائه را اصطلاح نامه فقه بر عهده گرفته که دستاوردها، کاربردها و ویژگی های خاص خود را دارد و درصورتی‌که با مستندات همراه شود، فواید دیگری را به صورت ارزش افزوده خواهد داشت، مانند: نشان‌دادن داد‌وستد فقه با علوم دیگر؛ به‌دست‌دادن زمینه بررسی ها و کاوش ها در بحث های ناشده فقهی از طریق بیان کارهای انجام‌یافته و بحث¬های متورم‌شده؛ گشودن باب بررسی مباحث نو و راه‌های نارفته و همچنین ملاک های مختلف تبویب و تقسیم بندی فقه؛ وجه ارتباط فقه با علومی مانند حقوق؛ اصلاح و طرح ریزی بهتر و معماری دقیق تر برای فقه با بررسی و مرور گزارش مستند و تحلیلی از واقعیت موجود در فقه کلان و کلان فقه از طریق آماده کردن پایگاه های تخصصی فقهی مبتنی بر اصطلاح نامه فقه؛ بازنگری در منابع فقه، منابع استنباط، معرفی فقها و کتاب های علمی مطرح در دوره های فقه؛ بازرسی تقسیمات درونی فقه و جز آن.
