اخلاق همسایگی یکی از مهم ترین موضوعات روزآمدی است که در دنیای معاصر باید بدان توجه شود و با عنایت به تفاوت محسوس در سبک زندگی شهرنشینی معاصر بازنگری در آن با حفظ اصول اخلاقی برگرفته از معارف اسلامی اجتناب ناپذیر است.
نویسنده در این پژوهش کوشیده است با تبیین مبانی و اصول بنیادین همسایگی و بیان حقوق و مسئولیت های اخلاقی در رفتار با همسایگان از نگاه آموزه های قرآن و اهل بیت علیهم السلام، نشان دهد آموزه های اسلامی، نظام همسایگی را در متن زندگی توحیدی، به مثابه یک خُرده نظام یا سازمان نظام مند اخلاق تلقّی می کند و به دنبال آن است که با وضع قوانین اخلاقی و الزام به رعایت آنها، واحد همسایگی را که از آن به محله یا گاه مجتمع مسکونی یاد می شود، سالم و بانشاط کند؛ زیرا سلامت محله ها یا مجتمع های مسکونی که عضوی از جامعه کلان هستند، سلامتی کلّ جامعه را تأمین خواهد کرد.
با توجه به این رویکرد، نویسنده، کتاب خود را در یک مقدمه، سه بخش و هفت فصل سامان داده است. در بخش یکم با عنوان «اخلاق همسایگی؛ اهمیت و اصول بنیادین» در ضمن سه فصل، «اهمیت و جایگاه همسایه داری»، «ارمغان اخلاق همسایگی» و «اصول بنیادین در اخلاق همسایگی» به بحث گذاشته شده و در بخش دوم با عنوان «مسئولیت های اخلاقی و رفتاری همسایگان» در دو فصل «بایسته ها و شایسته های اخلاقی و رفتاری همسایگان» و «نبایدها و ناشایست های اخلاقی و رفتاری همسایگان»، تعدادی از مهم ترین وظایف اخلاقی همسایگان در قبال یکدیگر که مورد توجّه آموزه های اسلامی قرار گرفته است، تبیین شده و در بخش سوم با عنوان «اخلاق همسایگی در زندگی شهری؛ ابعاد، مشکلات، مسائل و راهکارها»، در دو فصل، «ابعاد اخلاق همسایگی در شهر» و «مشکلات همسایگی، مسائل و راهکارها» مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است.
