متون دینى (قرآن و حدیث) كه از منبع وحى سرچشمه مىگیرند، بر پایه یك انسانشناسى دقیق و مطابق واقع، قرار دارند. این حقیقت، قابلیت بسیار بالایى به متون دینى براى تولید علم و نظریهپردازى مىدهد. پژوهشهاى روانشناختى در متون دینى، اگر به صورت روشمندانه و عالمانه صورت پذیرند و از التقاط و اهمالكارى به دور باشند، مىتوانند به شكلگیرى دانش روانشناسى اسلامى كمك كنند. آنچه مهم است، این كه باید این حقیقت را باور داشت و بر اساس آن عمل نمود. امروزه با رویكرد مجدّد روانشناسان به دین و با ظهور روانشناسان مثبتگرا، این امر بر بسیارى از دیرباوران نیز روشن شده است.
گروه روانشناسى اسلامى دار الحدیث، با اعتقاد به ظرفیت بالاى متون دینى در حوزه روانشناسى، رسالت خود را بر شناسایى، تبیین و عرضه آموزههاى روانشناختى اسلام قرار داده است. مسئله «لذّت» یكى از ابعادِ موضوع پُردامنه «شادكامى» است كه در این نوشتار، پژوهش گردید تا جایگاه لذّت از دیدگاه اسلام و نقش آن در شادكامى مشخّص گردد. با این پژوهش، تا حدودى تفاوت میان دیدگاه اسلام با روانشناسى مثبتگرا نیز مشخّص مىشود. پژوهشگر این نوشتار، جناب حجّة الإسلام مهدى عبّاسى، ضمن دقّت و پشتكار خود، تلاش نموده است تا روش بررسى خود را نیز تا حدودى بیان نماید. از پژوهشگر محترم و همچنین از جناب آقاى دكتر محمود گلزارى كه ارزیابى این پژوهش را بر عهده داشتهاند، صمیمانه سپاسگزاریم. از عموم پژوهشگران و اساتید محترم درخواست مىكنیم كه با ارائه نظارت و راهنمایىهاى خود، این گروه را در انجام مسئولیتش یارى دهند.
