صاحب این اثر در شانزده درس، بیانات و کلمات عرشی مولای متقیان امام علی(ع) را تنظیم، تبویب و به اختصار شرح می دهد.
این درسنامه با مباحثی مقدماتی درباره کلیات علم عرفان و تمایز آن با علوم متقارن آغاز می شود و مبحث عرفان در نهج البلاغه را در زیر فصل های: معرفت بالله و فایده، ضرورت، مراتب، امکان و راههای وصول به معرفت دنبال می کند.
آنگاه مبحث هستی شناسی را درباره حقیقت و عوالم هستی طرح و پس از آن دومین سرفصل مهم عرفان یعنی انسان شناسی را در عناوین موطن و منزل انسان، حقیقت دنیا به عنوان مسکن و موطن انسان و بالاخره مبحث انسان کامل و مقام و منزلت او را در عرفان نظری بحث می کند.
پس از آن مباحث عرفان عملی در ضرورت، راه ها، مراحل و مراتب سیر و سلوک تبیین و مبحث عرفان را با طرح و بحث در مقامات عرفانی خاتمه می بخشد.
فصل آخر این درسنامه به مباحثی درباره دعا شامل معنا و مفهوم و جایگاه، عناصر و اجزای تشکیل دهنده، اغراض و هدف و انواع دعاهای سیاسی، اجتماعی، مناجات و ابتهال .و ناز و نیازهای وارده از امام علی(ع) اختصاص دارد.
