تفسیر روایی، دریچه ای برای دست یابی به تعالیم قرآنی پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت گرامی ایشان است. این گونه تفسیری، از همان زمان نزول وحی شکل گرفته و تا کنون ادامه دارد.به کمک تفسیر روایی، می‌توانیم هم‌زمان به هر دو ثقلِ بر جای مانده از پیامبر رحمت، حضرت محمّد (ص)، چنگ بزنیم تا از خطر گم‌راهی برهیم و به شاه‌راه مستقیم هدایت در آییم. عالمان و مفسّران بزرگ دنیای اسلام نیز برای فهم قرآن، به احادیثِ در دسترس و مقبولشان، اعتنایی شایسته داشته‌اند. بسیاری از ایشان با بهره‌گیری از احادیث پیامبر اکرم و اهل بیت ایشان، به آستان قرآن درآمدند و با تلاش‌های فکری و علمی خود کوشیدند تفسیری از قرآن را ارائه کنند که به حقیقت آن نزدیک باشد.
شناسایی و آگاهی از دست آوردهای مفسّرانِ کوشا در عرصه تفسیر روایی، می تواند ما را به دریافت های درخور توجّهی از قرآن برساند. همچنین، دست یابی به مبانی و شیوه تفسیری این بزرگان، می تواند جریان تفسیر روایی را نظام مند و کامل تر کند.
معرفی فصول کتاب:
فصل اوّل: در فصل نخست به مباحث مقدّماتی و مبادی تفسیر روایی، مانند تعریف شیوه تفسیر روایی و گونه شناسی روایات تفسیری پرداخته شده است. همچنین کارکردهای گوناگون این دسته از روایات، به ویژه کارکرد تأویل و جَری و تطبیق مورد بررسی قرار گرفته است.
فصل دوّم: در این فصل به مبانی تفسیر روایی مانند اعتبار و کارآمدی سنّت و حدیث درعرصه تفسیر قرآن پرداخته شده و اعتبار نسبی روایات تفسیری و فوائد آنها نشان داده شده است.
فصل سوم: ویژه روش شناسی تفسیر روایی و مرحله بندی آن است. در این فصل، شیوه متداول تفسیر روایی و مرحله بندی آن است. در این فصل، شیوه متداول تفسیر روایی، نقد شده و روش نو و کامل تری پیشنهاد شده است. مراحل دهگانه این روش نو، درس های نهم تا چهاردهم را پوشش داده است.
فصل پایانی، به معرّفی منابع تفسیر روایی اختصاص دارد. این معرّفی با اتّکا و ارجاع به کتاب‌های نوشته شده در زمینۀ تاریخ تفسیر و منابع آن، بسیار مختصر و در سه درس نگاشته شده است.
گفتنی است به دلیل راه‌یابی برخی اختلال‌ها و آسیب‌ها به تفسیر روایی، در جلد دوم کتاب، به آسیب‌شناسی تفسیر روایی پرداخته شده است.
