وجود تعارض در میان جوامع و اعصار مختلف اجتنابناپذیر است. امام رضا (علیه السلام) همواره در پی پیشگیری از بروز هرگونه تعارض در جامعه و خاندانشان از طریق تبیین مسئله امامت و اعلام عدم مشروعیت حکومت و عدم همکاری با آن بودند. حضرت در زمان بروز تعارضهای سیاسی و اجتماعی، با شرکتنکردن در قیامها و همچنین رفق و مدارا با افراد خاندان و گرهگشایی از مشکلات آنها به رویارویی با تعارضات پرداختند و راهکارهایشان در مواجهه با تعارضهای فرهنگی و اعتقادی، معرفی شیعه واقعی، امربهمعروف و نهی¬ازمنکر، نخبهپروری، مبارزه با مبنای فکری نادرست و در پی آن تصحیح عقاید، گفتوگو و مذاکره یا طرد افراد فرقه¬های منحرف بود. اثر پیش رو شرح راهحل حضرت امام رضا (ع) برای برطرفکردن این تعارضهاست.