آموزه هاى اسلامى كه با هدف هدایت مردم صادر شدهاند، هر چند ادبیاتى عرفى دارند، امّا بر پایه قوانین علمى استوارند. بر این اساس، منبعى غنى و اطمینان بخش براى یافتن دیدگاههاى روانشناختى اسلام شمرده مىشوند. تولید علم و نظریه پردازى بر اساس متون دینى (قرآن و حدیث)، مستلزم انجام فعّالیتهاى پژوهشى دقیق، عالمانه و روشمند است؛ پژوهشهایى كه بدون كپى بردارى از تحقیقات تجربى و تأییدیابى براى آنها، به دنبال شناسایى دیدگاههاى روانشناختى اسلام باشند.
گروه روانشناسى اسلامى دار الحدیث، با توجّه به این واقعیت، رسالت خود را بر استخراج، طبقه بندى و تحلیل و تبیین روانشناختى مفاهیم و آموزههاى اسلامى قرار داده است و خوشبختانه با ظهور روانشناسان مثبتگرا، فضاى بهترى براى این گونه پژوهشها به وجود آمده است. بررسى مسئله سعادت با رویكرد روانشناختى براى روشن شدن دیدگاه اسلام در باره سعادت و شادكامى، سطوح و عوامل آنها در این گروه، موجب گردیده. تفاوت میان دیدگاه اسلام با روانشناسان مثبتگرا نیز مشخّص شود. پژوهشگر این نوشتار، جناب آقاى دكتر حمزه عبدى، ضمن بررسىهاى همه جانبه خود، تلاش نموده است تا روش بررسى خود را نیز تا حدودى بیان نماید.
از پژوهشگر محترم و همچنین از جناب آقاى دكتر محمود گلزارى كه ارزیابى این پژوهش را بر عهده داشتند، صمیمانه سپاسگزاریم. از عموم پژوهشگران و اساتید محترم درخواست مىكنیم كه با ارائه نظارت و راهنمایى هاى خود، این گروه را در انجام مسئولیتش یارى دهند.
