از چالش های اساسی جهان اسلام، انحطاط امنیت است که در جنگ های داخلی، اشغال، تروریسم تکفیری و... تبلور یافته است. امنیت به مثابه امری هنجاری با زمینه های ارزشی و بومی جوامع آغشته است؛ از این رو بهره گیری از علوم اسلامی در برون رفت از این چالش بسیار تأثیرگذار است.
فقه به عنوان دانش راهبردی و اصیل اسلامی، نقش بی بدیلی در حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مسلمانان دارد و ره آورد آن، تراث عظیم فقه می‌باشد. تتّبع در این تراث، گزاره های فقهی بسیاری را در دسترس قرار می دهد که ناظر بر عوامل و شرایط تأمین امنیت و عوامل تهدید امنیت می باشد.
پژوهش حاضر، امنیت پژوهی در تراثُ فقه شیعه است که با محورقراردادن اثر گرانسنگ جواهرالکلام و نیز دیگر آثار فقه شیعه، در مقام استخراج و استنباط گزاره های فقهی ناظر بر امنیت و وجوه و سطوح مختلف آن با روش استنباط استنادی برآمده است.
