وجودشناسی مسئله ای در فرااخلاق است که در آن از امکان و نحوۀ وجودی اوصاف اخلاقی از قبیل خوبی و بدی سخن گفته می شود و نگرش های معطوف به آن یعنی واقع گرایی و ناواقع گرایی اخلاقی بررسی می گردد. این پژوهش در پی بررسی برخی مناقشات مهم در مورد وجود یا نحوه وجودی اوصاف اخلاقی بین واقع گرا و ناواقع گرا است تا بستری برای پژوهش های دقیق تر فراهم آید. در اینجا مشاهده می کنیم که هر یک از واقعگرایان و ناواقع گرایان اخلاقی برخی پدیده های اخلاقی از قبیل دلیل اخلاقی، اختلاف اخلاقی و انگیزش اخلاقی را به نفع خود مصادره کردهاند. واقع گرای اخلاقی برای موفق شدن باید بتواند استدلال های ناواقع گرا با کمک چنین پدیده هایی را پاسخ دهد و افزون بر آن، استدلال هایی ایجابی ارائه کند.