دانش اصول، یكى از ابزارهاى كارآمد براى استنباط احكام است كه تاكنون آثار فراوانى درباره آن نگارش شده و بحث هاى گوناگون و پردامنه اى در خصوص آن، صورت گرفته است. یكى از مباحث مهم در فلسفه علم اصول این است كه: در روزگار امامان معصوم(ع) علم اصول چگونه بوده است؟
كتاب حاضر با طرح این سؤال، بر آن است كه اوّلین اندیشه هاى اصولى را در میان امامان معصوم(ع) و اصحابشان مىتوان دید: از امام على(ع) گرفته تا امامان بعدى به ویژه امام باقر(ع) و امام صادق(ع) كه در فضایى مدرسه اى و علمى به اندیشه ها و قاعده هاى اصولى پرداختند. این پژوهش ـ در جهت اثبات و تبیین نقش امامان(ع) در زمینه اصول فقه ـ ، در سه فصل، شرح و توضیح شده است.